Lura

Lura Os téutidos ( Teuthida) son unha orde de moluscos cefalópodos coñecidos vulgarmente como Luras debido ao seu "óso" calcáreo, coñecido como pluma ou cana = calamus en latín.​ Contén dúas subórdes, Myopsina e Oegopsina (o último inclúe a Architeuthis dux, a lura xigante e a Mesonychoteuthis hamiltoni ou lura colosal). Son animais mariños e carnívoros.

As luras posúen dúas branquias, un sistema circulatorio pechado asociado, formado por un corazón sistémico e dous corazóns branquiales. É característico na súa anatomía dispoñer de 8 brazos e 2 tentáculos. Os seus tentáculos fortemente musculados están dotados de ventosas e se se arrincan non volven crecer. As luras poden camuflarse no medio con gran facilidade para evitar ser comidos polos seus depredadores. Tamén teñen unhas células chamadas cromatóforos na súa pel, que outorgan á lura a calidade de cambiar de cor en caso de sentirse ameazados, estratexia que combinan coa expulsión da tinta que producen. A súa cuncha é interna, a diferenza doutros animais similares, como o polbo, que carecen dela; e está formada por unha peza delgada e plana unida ao seu corpo. Dispoñen dun órgano chamado hipónomo, que lles permite moverse ao expulsar auga a presión.

A boca da lura está equipada cun pico afiado, que utiliza para matar e despiezar ás súas presas en anacos manexables. Nos estómagos de moitas baleas capturadas atópanse picos de luras, xa que son a única parte deste animal que non se pode dixerir. A boca da lura aloxa á rádula, unha especie da lingua común de todos os moluscos fóra dos bivalvos e os aplacóforos. A lura é exclusivamente carnívoro, alimentándose de peces e invertebrados, que capturan con dúas tentáculos diferenciados de maior lonxitude. Son voraces, de movementos moi rápidos e cun crecemento moi acelerado; poden chegar a ser moi abundantes nalgúns mares. A maioría viven un ano, e morren despois de desovar, aínda que algunhas especies xigantes poden vivir dous ou máis anos.

A maioría das luras non miden máis de 60 cm, aínda que as luras xigantes poden medir ata 13 m. En 2003, descubriuse un individuo dunha especie abundante pero moi pouco coñecida, Mesonychoteuthis hamiltoni; os individuos desta especie poden chegar a medir ata 14 metros, converténdose así no invertebrado máis grande do mundo, e posuidor do ollo máis grande do reino animal. As luras xigantes están moi presentes na literatura e o folclore tradicional, na maioría dos casos asociados a terribles ataques.

imprimir Correo electrónico

Consellería do Mar - Xunta de Galicia
Grupo de Acción Local Pesqueira Golfo Ärtabro Sur
Asociación de Minoristas de El Puerto de A Coruña
Galicia
Fondo Europeo Marítimo y de Pesca (FEMP) - Unión Europea