Percebe
O percebe ( Pollicipes pollicipes) é un crustáceo cirrípedo da familia Scalpellidae que crece sobre rocas batidas pola ondada. Aliméntase por filtración, xa que, debido á súa carencia de extremidades, permanecen inmóbiles adheridos ás rocas toda a súa vida adulta. O percebe adulto presenta dous partes claramente diferenciadas, parte superior ou capítulo, e parte inferior ou pedúnculo, que sería a parte que se fixa á roca. A parte superior, o capítulo, corrientemente coñécese como a uña do percebe, debido ao aspecto que lle confiren unha serie de placas calcáreas de cor branca grisáceo. Esta uña protexe ao animal do ataque dun posible depredador e doutra banda, protéxeo da desecación nos momentos de bajamar onde o nivel de auga descende e o animal queda ao aire. Que estea esta parte especialmente protexida non é casualidade: baixo esas placas aparecen a maior parte dos órganos vitais do percebe, no que se coñece o prosoma do percebe. Destacan 6 pares de cirros e a boca, primeiro elo do aparello dixestivo do animal. Os cirros actúan como apéndices móbiles cuxa función é captar o alimento do medio e transportalo á boca. Crese que orixinariamente actuaban a modo de patas que permitían desprazarse ao animal.
O percebe é un animal hermafrodita, polo que cada individuo presenta dous sistemas reprodutores: un masculino e un feminino. O aparello reprodutor masculino localízase no prosoma. Está constituído por un par de testículos e un pene que se atopa entre o último par de cirros. O aparello reprodutor feminino áchase no pedúnculo e está formado por 2 ovarios. Aínda que se poida chegar a pensar, o percebe non é capaz de autofecundarse, pois para reproducirse é necesario que interveñan dous individuos distintos, actuando un como macho e outro como femia.
O período reprodutor do percebe en Galicia comeza en marzo e finaliza en setembro. Entre febreiro e marzo, un 10-20% dos percebes adultos realizan a cópula, pero é o segundo período reprodutor, a principios de verán, no que participan a inmensa maioría da poboación adulta.
Explótase sobre todo desde Galicia e Asturias, Cantabria, País Vasco, Portugal e Francia (especialmente en Belle Île), sendo a costa galega un dos mellores lugares para esta especie, que constitúe un produto típico da súa gastronomía. Recóllese manualmente nas rocas situadas na zona intermareal das rías, cantís, illas, etc., con risco considerable para os operarios, localmente chamados percebeiros en galego ou lanpernariak en eúscaro. Mentres que en todo o Mar Cantábrico é unha pesqueira cun importante número de mariscadores.
A forma máis habitual de consumir percebes é cocéndoos en auga con sal, se é posible auga de mar, durante apenas dous minutos, enriquecendo a cocción cunha folla de loureiro. Tamén se poden fritir á prancha. A parte comestible é a que forma o pedúnculo. O seu equivalente comestible americano é o picoroco.